Rozdział 10

- A ty z kim tak co chwilę sms' ujesz, hę? - spytała Oliw wybiegając z wody i siadając obok mnie cała mokra na ręczniku.
- Z kolegą, a co? - odpowiedziałam i wzruszyłam ramionami. Wiedziałam, że zaraz zaleje mnie serią pytań.
- Hej, jak to? Mówiłaś mi tylko o.. no wiesz.. - spuściła na chwilę wzrok po czym dodała  z uśmieszkiem. - czy ja o czymś nie wiem?
- Och, no dobra jak tak chcesz wiedzieć to nie Tomek, broń Boże. To taki jeden, poznałam go w autobusie. Jest.. bardzo fajny.- zmieszałam się, spaliłam rumieńcem i uśmiechnęłam sama do siebie.
- Haha, no dobra mów, jak ma na imię, gdzie mieszka, ile ma lat..- nawijała.
Wiedziałam, że będzie chciała znać wszystkie szczegóły, ale.. ile ma lat? To tu mnie zabije.. - pomyślałam
- Na imię ma Maciek. Będzie tu mieszkał i.. zacznie studia..- Te ostatnie słowa wypowiedziałam trochę ciszej od wszystkich, nie wiem, może miałam nadzieję, że nie usłyszy?
- Co proszę? Że co zacznie? - pytała , podnosząc ton.
- Studia..- wymamrotałam i odwróciłam wzrok. - Coś w tym dziwnego? - spytałam już z odwagą.
- Tak, wiesz chyba jest w tym coś dziwnego.- pytała patrząc na mnie z niedowierzaniem. - on zaczyna studia, ty ledwo zaczęłaś liceum! A chyba pamiętasz jak było ze mną i z Darkiem? - przypomniała. Ja tylko wlepiłam wzrok w piasek. Doskonale wiedziałam co z nimi było; był od niej o 4 lata starszy. Po tygodniu chodzenia nakryła go w łóżku z jakąś laską!
- Móże masz rację, faceci w tym wieku chcą tylko jednego, ale.. on jest inny. Mówię ci! Wystarczy, że z nim pogadasz i się o tym przekonasz, a poza tym to tylko i wyłącznie kolega! - przekonywałam ją.
- Jasne, gdyby to był TYLKO kolega, nie mówiłabyś o nim z takim uśmiechem na twarzy i nie czerwieniłabyś się, jak tylko o nim wspomnisz. - stwierdziła.
- Oj proszę cię! Ja zawsze się czerwienię jak mówię o chłopcach, a powiedziałam, że jes bardzo fajny,  bo naprawdę mi pomógł. Gdyby nie on przez całą drogę ryczałabym przez mojego głupiego byłego.. On jest naprawdę miły. A poza tym nie jestem dzieckiem i nie zrobię nic głupiego. - przekonywałam ją dalej, a ona wywróciła oczami i wreszcie się uśmiechnęła.
- No dobra, dobra, z drugiej strony to nawet dobrze, może wreszcie się rozkręcisz i przestaniesz myśleć o tych dupkach.. - uznała - a teraz moja droga opowiadaj mi wszystko ze szczegółami. Chcę wiedzieć o nim jak najwięcej, jak mam wam pozwolić się "kolegować" - zaśmiała się i zamieniła w słuch. Kiedy tak rozmawiałyśmy nagle dostałam od Maćka kolejną wiadomość:
,,No to jak, może się spotkamy?
 Ktoś przecież musi pokazać mi okolicę.. ;-) "


_______________________________________________________________